jose-in-livingstone.reismee.nl

Een dag in Livingstone

Een normale dag begint om 5:40 uur als mijn wekker afloopt. Ik blijf nog even lekker liggen en spring om 5:50 onder de douche, soms warm soms koud omdat ze de boiler nog niet hebben aangezet. Deze is namelijk niet de hele dag aan, alleen op gezette tijden. Dan naar de eetzaal waar afhankelijk wie er dienst heeft het ontbijt er al is of niet. Koffie behoort niet tot het assortiment evenals yoghurt en muesli en kaas. Deze koop ik dus zelf. Water in de beker en deze in de magnetron zetten en mijn boterham in de toaster. Daarna, nu Stan en Francine weg zijn, alleen ontbijten. De rest is nog niet op. Dan rustig aan in mijn kamer de spullen voor de dag op school pakken en me klaar maken voor de heerlijke wandeling naar de Malota Community school.

Om 6:50 uur ga ik, nu samen met Emma, op weg. Wat en genot, de zon die heerlijk schijnt en de temperatuur die nog aangenaam is 21 graden. Onderweg kom ik nu al bijna 5 weken meestal dezelfde mensen tegen, kinderen en volwassenen. Goodmorning how are you, fine and you, fine have a nice day, you to, of kinderen die je hand vast pakken en een stukje meelopen of roepen hay Muzungo. Af en toe jongelui op weg naar school die meelopen en een praatje maken. Dan over het spoor rechts af en dan kom ik in de omgeving van de school: veel afval langs de kant van de weg dat regelmatig verbrand wordt, die lucht??, af en toe aan de kant springen omdat de taxi’s te dicht langs je heen rijden, de mensen uit de buurt die bezig zijn om hun stalletjes in te richten met alles wat ze verkopen, dat kan fruit of groente of eieren zijn maar ook houtskool, fietsonderdelen, wc potten je kunt zo gek niet bedenken. Steeds meer kinderen van school die meelopen en dan een laatste keer linksaf en dan ben ik rond 7:35 op school. Op sommige dagen zitten de kinderen al in de klas maar zijn er nog geen leerkrachten aanwezig. Als het even duurt dan begin ik met good morning boys en girls. Ze staan dan allemaal op en zeggen in koor: good morning madame how are you en ik zeg dan weer fine and how are you? Ze zeggen fine en ik zeg dan You may sit down. Op maandag en vrijdag beginnen alle kinderen, ze staan buiten in rijen opgesteld, met een gebed en het volkslied.

De les gaat beginnen. Het wordt steeds duidelijker dat de basis bij de meeste kinderen er niet in zit. Een groot aantal kan zijn/haar eigen naam niet goed schrijven en dan te bedenken dat ze 9-12 jar zijn. Ze hebben geen begrip van getallen en de bijbehorende hoeveelheden. Ik heb maandag een testje gedaan bij 120 Grade 3 kinderen en daaruit blijkt dat 25 % sommen als 3+5= en 8-4= niet kan maken en dat nog eens 25 % er heel veel moeite mee heeft, ze moeten het op hun vingers uitrekenen of zetten streepjes in hun schrift en tellen die, Zij hadden het maar net binnen de gestelde tijd van 20 min af. Volgens het lesboek moeten ze kunnen cijferend optellen, aftrekken en vermenigvuldigen, staartdelingen maken, rekenen met geld en verhaaltjessommen maken. Hoe dat is niet duidelijk???????

De meeste kunnen letters en woorden kopiëren die op het bord worden geschreven in het Engels of in het ChiTonga, maar ook niet allemaal. Als je ze vervolgens vraagt om te lezen wat er staat dan zwijgen ze in alle talen. ZE KUNNEN NIET LEZEN! Ze moeten dan ook nog vragen maken over de tekst die ze in hun schrift, vanaf het bord, gekopieerd hebben. Je begrijpt dat ze daar geen antwoord op kunnen geven, want ze kunnen de tekst niet teruglezen. Meestal is het 10tallen keren herhalen wat er staat en in de tekst de woorden die ze in moeten vullen onderstrepen. Effect onderwijzen!!!!! Ik heb gesproken met de headmaster en hij snapt wat ik bedoel, maar ook hij ziet niet zo een twee drie een oplossing. Hij is welwillend en geeft me de mogelijkheden om vanaf volgende week met kleine groepjes te gaan werken om in ieder geval de 25 % zwakste kinderen een beetje rekeninzicht bij te brengen.

Ik probeer te doen wat ik kan, wil ze graag inzicht verschaffen over wat ze doen en introduceer werkvormen die ze niet gewend zijn en verpak een opdracht soms in een soort toneelstukje dat ik dan samen met een kind opvoer. Ze genieten daarvan en ik heb dan ook de volledige aandacht. Kon ik maar bij het begin starten!

Mijn werkdag eindigt om 12:30 uur en dan neem ik een taxi terug want het is dan echt te heet om terug te lopen, tussen 35 en 38 graden en het is ook niet vlak. Het wordt nóg warmer. Ik heb het één keer gedaan en kwam toen oververhit thuis. ’s Middags is het meestal als volgt: lunchen, rusten, wasje doen, lezen, kletsen met de anderen, soms kidsclub buiten het terrein van Sunbird, soms naar de stad om boodschappen te doen en op het terras van Kubu café een kopje thee of een biertje te drinken. Om 19:00 eten en dan een spelletje of een potje kaart en wat kletsen en soms naar de Royal. Meestal op tijd naar bed.

Het sponsorgeld ga ik anders besteden dan ik met jullie afgesproken heb. Sport en spel projecten is in deze school omgeving niet mogelijk en ik heb héél grote twijfels dat de materialen die ik aan zou schaffen een lang leven beschoren is. Als ik zie dat dingen die ik in de klas ophang om het een beetje gezelliger te maken de volgende dag kapot of verdwenen zijn. Er is tevens helemaal geen ruimte op school waar je materialen veilig zou kunnen opbergen.

Ik heb besloten om van het geld 30 tafels te kopen, zodat in ieder geval 90 kinderen een fatsoenlijke zitplaats en werkblad heeft. Op dit moment moeten ze het doen met hetgeen ik al eerder beschreven heb. En dat komt echt de concentratie en de werkhouding niet ten goede.

Tot de volgende keer. Liefs José

Reacties

Reacties

Loes

Je kunt helaas niet meer doen dan je best in de korte tijd dat je er bent. Dit zou grootschalig aangepakt moeten worden om echt iets te kunnen bereiken en de kinderen goed onderwijs te geven. Heel frustrerend voor je, lijkt mij. Heel veel sterkte en probeer maar te genieten van de mooie natuur om je heen. Liefs Loes ?

Trudy

Super José, jij ziet mogelijkheden ook al zijn ze nog zo klein.

Marlein

Ik begrijp je frustratie zo goed, José, maar ik vind het heel goed dat je toch nog steeds lichtpuntjes ziet. Ik wou dat ik je erbij kon helpen! Maar je bent heel goed bezig, hoor. Ben trots op je!
Blijf je optimisme houden. En heel veel succes!! Knuffel van Marlein

Floris

Is it a bird, is it a plane? No it's Supermam!

Goed hoor dat je in die hopeloze omgeving zoveel moois brengt. Weet zeker dat je ze heel veel vrolijkheid en inzichten en lessen geeft.

Lidie

Hoi, josé
Wat een prachtig mooie beschrijving geef je telkens weer van al jouw ervaringen.
Goed dat je ziet dat het sponsorgeld op een andere manier beter gebruikt kan worden.
Ik blijf je volgen en wacht weer op het volgende verhaal.

Jeannette

helleu,
oefenen oefenen oefenen, ik vind het knap dat je er zoveel variatie in kan aanbrengen.
Jouw Engels zal ook wel met "jumps"vooruit gaan!
Houd vol, en groetjes.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!