jose-in-livingstone.reismee.nl

trip en overdenkingen

Wat een heerlijke trip was het vorige week naar de Okavanga delta in Botswana. Op advies al om 6:00 vertrokken maar dat was eigenlijk véél te vroeg aangezien het bij de grens helemaal niet druk was en ik binnen een mum van tijd mijn stempels in mijn paspoort had. Dus maar even Kasane rondgelopen, waar nog alles gesloten was. In een hotel een kop koffie kunnen scoren. Daarna door een taxi, die me te veel heeft laten betalen bleek op de terugweg, naar het vliegveld. Daar was ik ook te vroeg en ik had mijn e-reader vergeten?. De vlucht vertrok op tijd en om 12:30 was ik in Maun waar het busje van het hotel me opwachtte. Na eerst wat andere mensen te hebben afgezet, op weg naar mijn hotel dat ongeveer 10km buiten Maun lag. De chauffeur was aan het vertellen dat hij binnenkort ging trouwen en geld nodig had om de gasten die morgen zouden komen thee te schenken. Helaas voor hem had ik niet genoeg Pula en ook geen dollars. Op de terugweg bleek dat ik nog 50 Pula over had dus die heb ik hem maar gegeven.

“ Elke keer weer en overal wordt je, soms direct soms indirect, om geld gevraagd voor eten, schoenen, schoolspullen, registratie, ondersteuning van het gezin, nieuwe batterij voor telefoon en noem maar op. Ik weet dat ik het héél goed heb en veel kan doen maar wil echt niet iedereen die erom vraagt dat geven. Ik investeer in de Malota community school en af en toe in andere projectjes waar mijn hart naar uit gaat”.

Het nieuwe hotel ligt op een mooie plaats aan de rivier en er grazen paarden, koeien en ezels net buiten het hek langs de rivier. Grappig om te zien dat ze vaak in het water staan om daar de grassen te eten die er groeien. Mijn kamer is mooi en van alle gemakken voorzien. De middag breng ik door bij het zwembad, een wandeling langs de rivier waar ik een man tegen kwam die zichzelf in een kuip aan het wassen was en op het terras. Na het diner even heerlijk gekletst met Trudy via WhatsApp en daarna op tijd naar bed.

De volgende morgen om 8:30 ging mijn trip naar de Innerdelta beginnen, er was buiten mijn gids nog een Australische jongeman die meeging. Niet in een Mokoro maar in een motorboot. Soms leek het wel of we op een racecircuit waren i.p.v. op smalle kanaaltjes in de delta, zo hard gingen we en ook werden de bochten heel krap genomen. Het was heerlijk om een hele dag op het water te zijn en te genieten van de uitzichten, de dieren in het water of op de oever en het zwemmen in de delta. We zagen vooral olifanten en daarnaast wat zebra’s, impala’s, 1 buffel, 1 koedoe en allerlei soorten vogels. Toen de gids bij de plek was waar hij wilde stoppen voor de lunch bleken er olifanten rond te lopen. Door veel lawaai te maken met de motor en te schreeuwen heeft hij ze weggejaagd. Je wilt toeristen toch echt dat idyllische plekje geven dat ze verdienen!! Na een heerlijke meegebrachte lunch kregen we nog iets speciaals te zien. In de boom rond onze plek zat een Pels Fishing Owl, die je normaal niet veel tegen komt. Het zien van zo’n uil brengt volgens de plaatselijke bevolking geluk. “Nog meer geluk voor mij dus!” Op de terugweg kwamen we bij een plekje aan waar het volgens de gids veilig genoeg was om te zwemmen. Eigenlijk is het verboden i.v.m. een aantal bijtincidenten met krokodillen een poosje geleden. Maar hup met kleren en al het water in, wat een super ervaring om hier heerlijk je door de stroom mee te laten drijven of tegen de stroom in te zwemmen. Na een half uurtje rondgedobberd te hebben nu echt op de weg terug. Onderweg werd onze weg nog wel geblokkeerd door een olifant die niet aan de kant wilde, dus maar wachten tot hij zin had om het water te verlaten. Al liet hij wel merken dat hij dit met tegenzin deed. Om 17:00 weer terug bij het hotel, lekker douchen en voor het diner nog een biertje op het terras.

Na het ontbijt de volgende morgen had ik nog een interessant gesprek met een Zuid Afrikaanse hoogleraar die science doceert aan de universiteit in Botswana over opleiden tot werkloosheid, de toeristenindustrie waar het geld nauwelijks bij de lokale bevolking terechtkomt en Afrika als geheel. Toen was het echt tijd om naar het vliegveld te gaan. Na een goede vlucht en een weer eenvoudige grensovergang wilde ik een gedeelde taxi terugnemen naar Livingstone, maar het duurde wel erg lang voordat er meer mensen waren, dus toch maar een taxi voor mezelf. Daar aangekomen nog even wat gedronken bij Kubu café. Daar raakte ik in gesprek met een voormalige Noorse ambassade medewerker. Hij heeft dit werk vele jaren heeft gedaan in Zambia, Botswana en Tanzania en is nu hier een eigen project aan het opzetten. Frappant was dat hij hetzelfde zei als dat een Zuid Afrikaanse farmer 4 jaar geleden zei: “Het komt nooit goed met Afrika”. Hij vond dat het westen moest stoppen met geld investeren in corrupte overheden en dat er geen hoop is als er geen mentaliteitsverandering gaat plaatsvinden en mensen geen verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen handelen. Ook kwam de rol van China nog ter sprake die volgens hem alleen maar uit is om zichzelf te verrijken.

Veel om over na te denken na deze mooie trip.

Op vrijdag weer vol energie naar school en daar lekker gewerkt en als afsluiting van de week met mijn klas met de parachute allerlei spelletjes gedaan. Ze hebben genoten. Met de andere klassen ga ik dit volgende week doen.

Aangezien ik het hele weekend helemaal alleen in huis was heb ik een aantal mensen uit het Sunbird huis uitgenodigd voor een etentje. Dit was super gezellig en we hebben veel gekletst over het reilen en zeilen in het huis, er waren een aantal voorvallen geweest die niet zo leuk waren, over de organisatie van DreamLivingstone en de projecten die ze ondersteunen. Ook hadden we het over vrijwilligers die maar 1 of 2 weken bleven. Wij waren het er unaniem over eens dat dit echt te kort is. De rest van het weekend was wel een beetje alleen, maar veel gelezen.

Mijn 8ste week is nu begonnen en ik had dinsdag alweer een vrije dag omdat het Independence day was. Ik ben de avond hieraan voorafgaand met Musola mee geweest naar een meeting met dans, zang, een documentaire film van Musola over inclusion van gehandicapten en om 00:00 uur hijsen van de vlag, volkslied, vuurwerk en het eten van cake. Het was fijn om dit samen met haar te kunnen meemaken.

Op school ga ik de komende weken nog hard aan het werk en hoop dat ik nog meer kan bereiken dan tot nu toe. Het was maandag fijn om te zien dat de leerkracht een paar van mijn werkvormen toepaste in zijn lessen.

Lieve groeten,

José

Reacties

Reacties

Marlein

Weer mooie belevenissen en overpeinzingen, José. Geniet nog maar fijn van alles!

Loes

Fijn dat je toch iets bereikt bij de kinderen en kennelijk ook bij de leerkracht. Dat geeft de burger moed.
Blijf lekker positief en geniet van de goeie en mooie dingen.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!