Wel wat laat, maar toch nog mijn verslag over onze trip.

Wat was het fijn om hem weer te zien en te spreken en te kunnen omhelzen en te knuffelen op het vliegveld in Johannesburg.

Na het regelen van de huurauto gingen we op weg naar onze eerste lodge in Midrand. Het was een super verblijf waar bij de inrichting tot in het kleinste details gedacht was aan afstemming op elkaar, zowel de voor- als de achterkant van de deurhanger had een Afrikaans tafereel. De volgende dag gingen we naar de Cradle of Humankind en daar de grotten bekeken waar de schedel van de eerste mens is gevonden. Op weg daar naar toe een ervaring die Died en ik al een keer eerder meegemaakt hadden in Florida. Ik werd aangehouden door een motoragente vanwege het zogenaamd negeren van een stopbord en kregen een bekeuring van 1000 rand. Ik wilde met haar in discussie gaan, maar Diederik kreeg een flashback en dacht dit doen we niet. Hij vroeg of we niet gelijk konden betalen. Daar moest ze even over nadenken en zei toen dat 1000 wel een beetje veel was en als we 500 rand betaalden dan konden we doorrijden. We hebben dit maar gedaan om overal van af te zijn. Hoop dat de agente dit geld goed kon gebruiken! We zijn na de grotten ook nog naar een botanische tuin geweest waar het heel rustig was, op een aantal jonge stelletjes na die van de rust gebruik maakten.

De dag erna was het al weer vroeg op voor een lange rit naar Hazyview. Onderweg hebben we aan het begin van de Blyde canyon “Godswindow”gezien. Het viel mij wat tegen. Vervolgens naar de toeristische trekpleister Bourke’s Luke potholes. Het was super mooi om te zien hoe de rivier de rotsen uitgesleten had, maar er waren zo veel mensen! Daarna nog verder de canyon in en dat was echt indrukwekkend om te zien en gelukkig waren er hier nauwelijks toeristen. Na een toch nog wel lange rit over een slecht wegdek kwamen we aan bij onze luxe lodge. Heerlijk geslapen.

De volgende ochtend heb ik met de eigenaar van de lodge eerst ontbeten en daarna gegolfd op zijn homecourse. Dit was wel wat anders dan mijn ervaring in Livingstone, een mooie goed onderhouden baan met veel waterpartijen. Helaas de krokodillen en de hippo’s niet gezien.

’s Middags gingen we op weg naar SabiSand game reserve voor Died zijn eerste wildlife ervaring. De gids die ons ernaar toe bracht wist onderweg al gelijk allerlei dieren te spotten en dat waren er meer dan we tijdens de echte gamedrive, half in het donker te zien kregen. Deze gids was meer bezig met de dame naast hem dan met het spotten van wild. Ik vond het vooral voor Died een teleurstelling, omdat ik al zoveel moois in Chobe gezien had. Bij terugkomst begon het ook nog te stortregenen.

De dag erna begon de dag al om 4:30 uur voor een nieuwe gamedrive, maar nu in Kruger nationaal park. Marten onze gids legde ons uit waarom het gamedrive heet, het is een soort game je kunt winnen, veel dieren zien, of verliezen, weinig dieren zien. Wij hebben best wel veel verschillende dieren gezien, maar ze waren steeds in groepjes van 2 of drie en niet in overweldigende kuddes. Waar we echt mee geboft hebben is dat we cheeta’s en een luipaard gezien hebben, want dat gebeurt niet zo vaak. Al met al toch wel weer een heel mooie belevenis.

En toen naar Swaziland, het eerste deel door Zuid Afrika was echt heel mooi met vergezichten en goede wegen, maar toen de grens! Het halen van onze stempels bij de douane verliep probleemloos, de dame die ons hielp zei nog wel dat de weg niet zo goed was. Dat hij zooo slecht was en dat we verschillende keren met zweet in onze handen zaten omdat we dachten dat onze kleine huurauto schade zou oplopen door alle kuilen en hobbels die in de weg zaten, hadden we niet verwacht. Wat was ik blij dat Diederik het hoofd koel hield en ons veilig over deze bergweg naar ons nieuwe verblijf in Mbabane gebracht heeft. Na het diner vroeg in bed, want we waren best gesloopt door deze heftige rit.

Het was de dag erna alweer tijd om op weg te gaan naar onze laatste bestemming, Sodwana bay aan de Indische oceaan. Weer een lange rit over goede wegen door over het algemeen saai landschap, ondanks de natuurgebieden waar we door kwamen. Helaas, maar achteraf maar goed ook, mocht ik niet gaan duiken omdat ik geen doktersverklaring had en zou de volgende dag ’s middags met Died mee gaan en dan gaan snorkelen. Het duiken in de ochtend was voor Diederik heel heftig vanwege de hoge golfen, te weinig lood, de heel sterke stroming en het zicht onder water was slecht. Hij heeft zijn duik dan ook niet afgemaakt. Na overleg met hem ’s middags ook niet gaan snorkelen, dus maar een luie dag aan het zwembad. Zwemmen in de oceaan was ook geen optie vanwege de kwallen, de golfen en de stroming, jammer maar het was wel lekker om daar even uit te waaien. De laatste volle dag van ons verblijf geluierd en de dag erna was de lange terugreis naar Johannesburg aangebroken en onze vlucht terug naar Amsterdam.

Het was echt heel fijn om deze trip samen met Diederik te mogen doen en samen te genieten van al het moois dat we gezien hebben.